Tuesday, February 24, 2015

The Way He Looks (2014)



خود شناختی مقوله ایست تجربه شده و مستعمل در واژگان ادبیات، هنر، مقاله و منجمله رسانه های تصویری. فیلم شاید نحوه ای گشوده تر و با قابلیت تر است برای به نماد کشیدن این بزرگترین حس غریضی انسانی مخصوصا در سینمای دگرباش. غریضی است چرا که همانند خوردن، آشامیدن و استراحت، هم نیاز است هم درونی. هنرمندان بزرگی همیشه سعی در دست نهادن بر این مقوله حساس داشته اند. کما اینکه پیچیدگی موضوع التزام آور گستردگی و تنوع نگاه به ابعاد مختلف این مقوله بوده است.
حس زیبایی شکننده ای که دنیل ریبیرو در اولین فیلم بلند خود آنگونه که او مینگرد به تصویر کشیده، با اینکه در عین سادگی، به چالش ارزشمند بودن نمیافتد، به تعادل بازگوی حال و هوای تلفیقی از حس حق به جانب بودن، ایستادگی و در عین حال خودداری عشقی است.  


The Way He Looks، حول حس کمرویی پسرک نوجوان نابینا همراه با اشتیاق برای استقلال فردی میگردد، مرکزی ترین احساساتی که همه در سن بلوغ دچار میگردند. در همین رابطه لئو با خانواده اش بر سر حساسیت های بیش از حد شان درگیر میشود، در عین حالی به دنبال کنکاش در احساسات بلوغ خویش است.
در گپ های صمیمانه او و همکلاسی دخترش جیووانا که تقریبا تمامی وقتشان با هم سپری می شود، دختری که از نگاهش -که هیچ وقت ندیده است- میتوان خواند که تمام آرزویش اینست که بین آن دو چیزی بیشتر از دوستی وجود داشت، حس فراموش نشدنی بودن اولین بوسه به چشم می خورد؛ تا آنجایی که در یکی از زیباترین لحظات تنهایی لئو، در گرمای بخار حمام لبان خیسش را به شیشه می چسباند تا شاید شبیهی از این خواسته درونی خویش را تجربه کند.
فیلم بدون استفاده از جلوه های ویژه تصویری یا هر نوع سینماتوگرافی خاص، نرمی خاصی در القای حس درونی نوجوان نابینا به بیننده دارد. کما اینکه به حساسیت گویای این مطلب است که به تصویر کشیدن جنس مقابل، در نوع عشق لئو بی تاثیر است؛ در واقع کارگردان در این داستان که بازساختی از فیلم کوتاه خود در سال 2011 میباشد، جدا از فربه های نگاه های زیرزیرکانه، شهوت، هیزی و تندی، توانسته لئوناردو را در مسیر شناخت خویش چنان یاری دهد که هماره جدا از انتظار بیننده ی معمول است.
حضور گابریل، پسرک زیبای تازه وارد، و رابطه ی بسیار سریعش با لئوناردو، تهدید جدی ایست برای دوستی او و جیووانا. لئوناردو و جیوانایی که هر دو از دیدگاهی متفاوت بهم وابسته اند. حس طرد شدگی جیووانا با کمی حسادت در هم آمیخته، چراکه نه تنها او بلکه دیگر دخترهای مدرسه به دنبال دوستی با گابریل هستند. اما این گابریل است که در بی تجربگی خود سعی در شناخت بودن در کنار لئو دارد. بطور ملموسی جای جیووانا را گرفته است؛ از همراهی بعد از مدرسه تا خانه، انجام پروژه درسی، تا فرار زیرکانه شبانه از خانه به بهانه ی تماشای کسوف. پدیده ای که لئوناردو هیچ ایده ای از آن ندارد و گابریل با چیدمانی لمسی از سنگ ها برایش توضیح میدهد. آموزشی که بعدها جای خود را در طرز فکر لئو و اهمیتش به صبری که گابریل برایش دارد نشان میدهد.
اما این نزدیکی پسرانه بی عقوبت نیست. حسادت جیووانا کم کم باعث کدورت رابطه شان میشود. در شب مهمانی همکلاسی شان جیووانا از لئو دوری میکند، اما بر حسب اتفاق در نهایت، مهمانی به اولین تجربه ی بوسه لئو می انجامد. گابریل در این میان، با تمامی دلربایی اش از دیگر همکلاسی ها، خود دچار درگیری عاطفی ای با لئو شده. این شگرف حسادت سه گانه تا چنان در داستان پیش میرود که لئو نیز از چرخه آن باز نمی ماند. تا جایی که درشب کمپ مدرسه هنگامی که به دنبال گابریل میرود و او را نمی یابد، مخاطب آشنا که تا بدینجای فیلم با لئو و احساسات غیر پنهانش همسفر شده، میتواند حس نا امنی همراه با شکست، عشق و احتیاج را پا به پای شخصیت نابینا حس کند. آیا گابریل با شکوفایی عواطف لئو ارتباط برقرار میکند؟ و داستان ظریف و خلاقانه ریبریو ادامه پیدا می کند.
در گوشه کنار فیلم صحنه هایی از خواهش این دو دلباخته و هر دو در زاویه دید خویش سردرگم شناخت خود به چشم میخورد. بوسه دزدی شده ی گابریل از لئو، عشق بازی لئو با لباس جا مانده ی گابریل، نگاه های دزدکی زیر دوش گابریل به لئو که در سادگی خویش لباس از تن می افکند، همه در جای جای داستان ریبریو حکایت از باروری یک باور بزرگ دارد. 
آنگونه که او می نگرد حاصل حس بیداری زندگیست که دنیل ریبیرو از بازیگری فوق العاده شخصیت هایش حاصل کرده. چیزی که در سه گانگی مرکزیت فیلم حس میکنید. و حتی در تمامی شخصیت ها، در صبوری مادر بزرگ، در بی صبری معلم، حتی در همکلاسی هموفوبیک لئو، که در انتهای فیلم بجای درس عبرت آموزش می گیرد.
در نهایت آموزه ی فیلم اینطور بنظر میرسد: همه مان جوان یا پیر، بدترین یا بهترینمان، هنوز قابلیت شکوفایی داریم.

نام فیلم: The Way He Looks
تم: درام، رمانتیک
زبان: پرتغالی
زمان: 96 دقیقه
کارگردان: Daniel Ribeiro
کشور ساخت: برزیل